Yaşamımı tartaklayan eller var. Fiskos köşelerindeki kahve sohbetlerine malzeme, içki masalarına meze edilecek bir şeyler bulma umuduyla avuçlarını kaşıyan; utanmadan, sıkılmadan akıllarına gelen ilk bahaneyle beni silkeleyen yabancılar, “el”ler… “Özel”ime kilitlenmiş gözler var. Siyahlara büründüklerini düşünürken, karanlıkta kedigözü gibi parlayıp yerlerini belli eden; mahremimi menzillerinin odağı belleyen nazarlar…
Başka hayatlar hakkında yorum yapmayı kendine iş edinen diller var. Bir tıslamayla aniden ortaya çıkan, zehrini hedefine damardan zerk ettikten sonra aynı hızla ortadan kaybolan çatallı diller…
“Öteki”nin yaşamına pervasızca dalmaktan imtina etmeyen burunlar var. Aldıkları ufacık kokunun izini sürerek, haddini aşmak pahasına üstüne vazife olmayan konulara sokulan burunlar…En ufak bir dedikodu kırıntısını bile kaçırmamak için dört açılmış kulaklar var. Varlıklarını ancak başka hayatlar üzerinden sürdürebilen, duvarlara, kapılara yapıştırılmış alıcılar...
Ve benim bir özel (!) hayatım var. Olduğu kadar...
Kime ne karman çorman hayatımdan
Kime ne yalan dolan masallarımdan
Kime ne yavuklumdan sevdalımdan
Ben mutluysam…
Kime ne yalan dolan masallarımdan
Kime ne yavuklumdan sevdalımdan
Ben mutluysam…
http://paranoyiqzz.deviantart.com/art/CAUGHT-81011628
http://adnrey.deviantart.com/art/Strips-78400873
4 yorum:
Çok güzel ve çok anlamlı,
Ellerine sağlık.
Ders çıkartılacak bir yazı
Sevgiler...
Çok teşekkür ederim. Satırlarla dertleşiyordum, bu çıktı:)
evet gerçekten anlamlı bir yazı olmuş, kelimelrle dertleşmek... ne güzel :)
Teşekkürler:)
Yorum Gönder